Darwins modderpoel

Sinds Charles Darwin met zijn boek 'De oorsprong der soorten' in 1859 het evolutiedebat definitief in gang zette, hebben evolutionisten zich afgevraagd, hoe het eerste leven ontstaan zou kunnen zijn.

Darwin gaf daarin in 1871 een nieuwe voorzet, toen hij de 'warme poel' introduceerde: "...als we ons zouden kunnen voorstellen dat er in een of andere kleine warme poel, met daarin allerlei soorten ammoniakgassen en fosforzouten, licht, warmte, elektriciteit etc., langs chemische weg een proteïneverbinding tot stand zou zijn gekomen die vervolgens nog complexere veranderingen zou kunnen ondergaan...''.

Deze theorie heeft de daaropvolgende 135 jaar een belangrijke rol gespeeld in de evolutietheorie en is nu getest in warme modderpoelen in vulkanische gebieden van Californië en het Russische Kamsjatka. “De uitkomsten zijn verrassend en in sommige opzichten teleurstellend,” zo vertelde professor David Deamer van de universiteit van Californië vorige week op een internationale studiebijeenkomst met ruim 200 vooraanstaande wetenschappers in Londen. "Het lijkt erop dat dit warme water met klei niet de goede voorwaarden schept voor de chemische stoffen om zichzelf in 'pionier-organismen' te groeperen.''

Deze uitkomst is voor de evolutionisten inderdaad teleurstellend. De veronderstelling was dat klei chemische reacties, die een rol zouden spelen bij het begin van leven, juist zou ondersteunen. Nu blijkt dat klei juist de organische delen zo sterk bindt dat er geen chemische reacties meer optreden.

De oersoep lijkt zo geen aardse start van het leven in zich te hebben. Daarom wordt nu meer gedacht aan een buitenaardse herkomst van het leven. Uiteraard niet van een Schepper, dat is kennelijk het láátste waar men over wil nadenken. Dr. Max Bernstein van het Amerikaanse Seti Instituut blijft wel bij een 'soep die rijk was aan koolstof', maar die op een andere manier aan organische moleculen is gekomen. Hij zoekt het antwoord in interstellair stof, dat via een komeet of een asteroïde de aarde zou kunnen hebben voorzien van de ruwe ingrediënten die voor het begin van leven nodig waren. Het Seti Instituut waar hij voor werkt, zoekt vanaf 1984 naar leven in het heelal en wordt daarbij gefinancierd door onder meer de NASA en de Amerikaanse regering. De zoektocht wordt bedreigd door president Bush, die volgend jaar fors wil snoeien in het budget voor astrobiologie.

Een andere theorie die het buiten de aardse werkelijkheid zoekt, komt van professor Monica Grady van de Britse Open Universiteit. Zij denkt dat er mogelijk leven was op Mars en dat dit op een of andere manier ook op aarde is terechtgekomen.

Welke theorie ook wordt onderzocht, de geleerden blijven hardnekkig rond de warme modderpoel van Darwin zitten. Maar ondanks 135 jaar roeren in de oersoep is er geen leven in gevonden. Een andere interessante tekst over leven uit stof en aarde is overigens niet in Londen besproken: 'Toen formeerde de Here God de mens van stof uit de aardbodem en blies de levensadem in zijn neus; zo werd de mens tot een levend wezen.'
Bron: Nederlands dagblad, gepost op 20 februari 2006, 10:02